Πότε θα πάρει το παιδί μου εξιτήριο από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας;

Όλες οι απαντήσεις που χρειάζονται οι γονείς που θα έρθουν αντιμέτωποι με μια πραγματικά έκτακτη και δύσκολη συνθήκη στην υγεία του παιδιού τους.

Mια ερώτηση που κρύβει μέσα της όλο το άγχος και την αγωνία ενός γονιού που το παιδί του νοσηλεύεται σε μια Παιδιατρική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Καλύπτοντας ένα μεγάλο φάσμα παθολογικών και χειρουργικών περιστατικών, άλλοτε διαφορετικής βαρύτητας, η απάντηση σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι πάντα εύκολη.

Όταν ένα παιδί χρήζει νοσηλείας σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), αυτόματα δημιουργούνται πολλά ερωτήματα τόσο στους γιατρούς της ΜΕΘ όσο και στους γονείς. Ποιοι λόγοι οδήγησαν στην επιβάρυνση της κατάστασης της υγείας του παιδιού; Πρόκειται για κάτι οξύ παθολογικό ή για κάποια προϊούσα κατάσταση; Πρόκειται για ένα γνωστό περιστατικό ή υπάρχει διαφοροδιαγνωστικό πρόβλημα; Αντιμετωπίζεται αυτό γιατρέ; Θα συνέλθει το παιδί μου; Θα είναι το παιδί μου όπως πριν;

Και ενώ οι τρεις πρώτες ερωτήσεις αφορούν στην εκτίμηση της παρούσας κατάστασης του ασθενή, οι επόμενες τρεις περικλείουν όλο το άγχος και το στρες ενός γονιού, αλλά παράλληλα αποτελούν και ένα στοίχημα για τον Παιδίατρο – Εντατικολόγο, ώστε να παρέχει την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση και έκβαση του περιστατικού.

Κατά την εισαγωγή στην ΜΕΘ, πρώτο μέλημα αποτελεί η σταθεροποίηση του παιδιού. Και τι εννοούμε με τον όρο αυτό; Αρχικά, διαφύλαξη του αεραγωγού, της αναπνοής, της κυκλοφορίας και του κεντρικού νευρικού συστήματος του ασθενή με όλα τα μέσα -φαρμακευτικά και σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού- που διαθέτει μια πλήρως οργανωμένη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπως είναι η Πολυδύναμη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΙΑΣΩ Παίδων.

Έπειτα, λήψη ενός πολύ καλού ιατρικού ιστορικού από τους γονείς και βήμα-βήμα, με τη βοήθεια μιας πλήρους φυσικής εξέτασης και των κλινικοεργαστηριακών εξετάσεων, τίθεται η διάγνωση και η εξειδικευμένη πλέον αντιμετώπιση. Στόχος είναι αρχικά η επιβίωση του ασθενή και έπειτα η καλή ποιότητα ζωής.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, που αφορούν τον παιδιατρικό πληθυσμό, τα πράγματα έχουν, ευτυχώς, στο μεγαλύτερο ποσοστό, πολύ καλή έκβαση και εξέλιξη, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω φροντίδα, πέραν της απλής τακτικής παιδιατρικής παρακολούθησης. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου, προκειμένου να πάρει εξιτήριο το παιδί από τη ΜΕΘ, απαιτείται συντονισμός και σχεδιασμός ενός πλάνου με συμμετοχή εξειδικευμένων ιατρών διαφόρων υπο-ειδικοτήτων.

Οι περιπτώσεις αυτές αφορούν κυρίως σε περιστατικά που χρήζουν αυξημένης φροντίδας και στο σπίτι. Τέτοια περιστατικά είναι μικροί ασθενείς με τραχειοτομία ή/και γαστροστομία, ασθενείς με νευρολογικά ή/ και κινητικά προβλήματα, πρόωρα νεογνά, καθώς και βρέφη και παιδιά με ιστορικό συγγενούς καρδιοπάθειας.

Σε αυτές τις καταστάσεις, πραγματοποιείται η συνεργασία πολλών ειδικοτήτων, ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, προκειμένου να εκπαιδευτούν οι γονείς στην αναγνώριση σημείων και συμπτωμάτων που χρήζουν άμεσης ιατρικής παρέμβασης, καθώς και στον χειρισμό όλων των συσκευών που θα συνοδεύουν το παιδί στο σπίτι, με στόχο την πρώιμη αναγνώριση οποιουδήποτε προβλήματος και την απόλυτη ασφάλεια του παιδιού.

Στο ΙΑΣΩ Παίδων, Εντατικολόγοι, Χειρουργοί, Πνευμονολόγοι, Καρδιολόγοι, Γαστρεντερολόγοι, Νευρολόγοι, Αναπτυξιολόγοι, Φυσιοθεραπευτές και Νοσηλευτές αποτελούν μια ομάδα με άψογη συνεργασία και σφαιρική γνώση του περιστατικού και βρίσκονται ανά πάσα στιγμή δίπλα στο παιδί και τον γονέα. Σημαντικό ρόλο παίζει και η ψυχολογική υποστήριξη τόσο του παιδιού όσο και του περιβάλλοντος που το φροντίζει.

Βασικός στόχος στην Πολυδύναμη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΙΑΣΩ Παίδων, τόσο των ιατρών όσο και των νοσηλευτών, είναι η απάντηση στην ερώτηση «Πότε θα πάρει το παιδί μου εξιτήριο από την ΜΕΘ;» να είναι... όσο πιο σύντομα γίνεται… παρέχοντας υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και φροντίδας.

Κατερίνα Μπαμπανέλου
Παιδίατρος - Εντατικολόγος, Διευθύντρια Πολυδύναμης
Μονάδας Εντατικής Θεραπείας ΙΑΣΩ Παίδων