Από το χωματόδρομο στη λεωφόρο

Σε ένα διώροφο παράπηγμα, στην άκρη ενός εργοταξιακού χώρου, βρισκόμασταν και χτίζαμε, μεταφορικά και ουσιαστικά, το όραμα ΙΑΣΩ. Το όνομα το διάλεξε ένας, αλλά το ΙΑΣΩ το διαλέξαμε όλοι μαζί. Μια θεότητα συνυφασμένη με την «ιερή» έννοια της Ίασης έδωσε την έμπνευση, ενώ μια ρεαλιστική καθημερινότητα που ζει κάθε σύγχρονη γυναίκα μάς ώθησε να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Όλοι μαζί, για ένα μαιευτήριο που σέβεται γιατρούς, προσωπικό και κυρίως τη γυναίκα. Τη γυναίκα μάνα, τη γυναίκα σύντροφο, αλλά και όλους τους ρόλους μέσα από τους οποίους εξελίσσεται και διαμορφώνεται: δηλαδή, την αγχωμένη γυναίκα, την μπερδεμένη, την ανυπόμονη, καθώς και τη χαρούμενη γυναίκα, την ενθουσιασμένη και φυσικά την ολοκληρωμένη γυναίκα.

Είμαι πολύ περήφανος για όλα αυτά τα χρόνια και τη διαδρομή που χρειάστηκε να διασχίσω. Από την πρώτη στιγμή, όντας ο νεότερος της ομάδας, έως τώρα – πιο ώριμος από ποτέ. Από το παράπηγμα στον ένατο. Από τον χωματόδρομο στη λεωφόρο.

Η πίστη στο «δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω», η τέχνη του να ακούς, να επεξεργάζεσαι, να ολοκληρώνεις την αποστολή σου απέναντι στον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί σου στο γραφείο σου… Τι να πρωτοθυμηθώ από όλα όσα έζησα και ζω όλα αυτά τα χρόνια; Τις περισσότερες φορές απομονώνεις συγκεκριμένες στιγμές και αποσπάσματα από όλη αυτή τη διαδρομή. Τη μία κουβέντα της ασθενούς που σημαίνει πολλά περισσότερα από τις λίγες λέξεις που χρησιμοποιεί… Μία γυναίκα που σου μιλάει χωρίς φωνή, χωρίς να λέει κάτι από όλα όσα έχει μέσα της.

Όλα αυτά σου μένουν σαν συναισθήματα που θα κουβαλάς πάντα. Η πίκρα, η οργή, ο πόνος που πάντα υπάρχουν, αλλά που γίνονται μάθημα, ώστε να φτάσεις στο σημείο να τα περιορίσεις και σχεδόν να τα εξαφανίσεις. Η χαρά, ο ενθουσιασμός, το γέλιο που σε κάνει να ξεχνάς όλα τα άλλα.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που ήταν δίπλα μου αλλά και απέναντί μου, όλους εκείνους που πίστεψαν σ’ εμένα, αλλά και όσους μου εναντιώθηκαν. Μαθαίνω πολλά από τους απέναντι και τις αντιθέσεις. Γιατί δεν μαθαίνεις μόνο από τις χιλιάδες των τοκετών – μαθαίνεις από τους ανθρώπους.

Το όνομα το διάλεξε ένας, αλλά το ΙΑΣΩ το διαλέξαμε όλοι μαζί. Μια θεότητα συνυφασμένη με την «ιερή» έννοια της Ίασης έδωσε την έμπνευση ενώ μια ρεαλιστική καθημερινότητα που ζει κάθε σύγχρονη γυναίκα μάς ώθησε να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Ο Εμμανουήλ Δουλγεράκης, Μαιευτήρας - Γυναικολόγος, Διευθύνων Σύμβουλος Ομίλου ΙΑΣΩ, επιστρέφει στην αφετηρία, εκεί που ξεκίνησαν όλα, αναλύοντας ένα όραμα που ξεπέρασε την πραγματικότητα.