Μετεγχειρητική Παρακολούθηση από την πλευρά του Νοσηλευτή

ATLS: A.B.C.D.Ε

Α. AΕΡΙΣΜΟΣ

• Ο2 (πότε-ποιοι-πόσο)
• Πώς καταλαβαίνω ότι ο ασθενής αερίζει; (Βλέπω, Ακούω, Μίλα του)
• Πότε ο ασθενής δεν αερίζει σωστά; (Υπολειπόμενη καταστολή)
• Έμετοι- εισρόφηση (μετατόπιση κεφαλής στο πλάι-ανάρροπη θέση)

 Β. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ

• Συχνότητα αναπνοών
• Βάθος αναπνοών
• Δύσπνοια-επικουρικοί μύες
• Βοήθημα: οξύμετρο

C. ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ

• Σφίξεις-Α.Π.
• Συχνότητα
• Εύρος
• Υπόταση(συνήθη αιτία)-χορήγηση υγρών
• Διούρηση
• Βοήθημα: πιεσόμετρο, λήψη σφυγμού, ΗΚΓ

D. ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

• Κινητικότητα
• Αισθητικότητα
• Φάρμακα

Ε. ΕΚΘΕΣΗ- ΕΚΔΥΣΗ

• Τραύμα-παροχετεύσεις
• ποσότητα –σύσταση υγρών

F. Ειδικά θέματα

1. Θερμοκρασία
   1. αναθέρμανση ασθενούς: ζεστοί οροί, περιβάλλον -κουβέρτες, πυρετός
2. Πόνος
   1. αναλγητικά-ενημέρωση
   2. ιστορικό-φάρμακα (σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση)
3. κινητοποίηση
   1. Γιατί;
   2. Πότε;
   3. Έλεγχος για κατακλίσεις

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η μετεγχειρητική περίοδος αποτελεί το δυσκολότερο και πιο επίπονο στάδιο θεραπείας για τον ασθενή. Η σωστή  και έγκαιρη αναγνώριση- αντιμετώπιση των παθοφυσιολογικών διαταραχών - επιπλοκών, η στενή συνεργασία νοσηλευτικού προσωπικού - θεράποντος ιατρού συντελούν στην καλύτερη έκβαση της υγείας του ασθενούς.